กวีประชาไท: กระดูกสันหลัง..กรู
Sun, 2016-05-01 21:46
Prim Red
๐ ฝันกรูตะกายฝัน__สูสิฟั่นละเลงเลือน
ซ้ำซ้ำแหละย้ำเสมือน__ล้างสมองจะต้องจำ
๐ สูงสุดที่สุดฟ้า__พสุธาธุลีต่ำ
เบื้องฟ้ากำหนดนำ__ผู้ต้อยเตี้ยก็เกลี่ยตีน-(เขา)
๐ เขาคืบคือเขาใหญ่__แพรกรากไพร่รึป่ายปีน
ทุรเทวา,ศีล-__ธรรมมิช่วยก็ม้วยมรณ์
๐ วังวนยังเวียนวก__โงผงกก็กดไว้
กรรมมากำชีพใคร__แค่ชนชั้น กรรม-มา-ชน
๐ หักแอกที่แบกบ่า__ทุกข์ถั่งข้ามามากล้น
กรูแกร่งกูคือคน__สันหลังชาติผงาดยืน
๐ กระดูกกูผุเกลี้ยง__กาย,ฝืน
ใจข่มทนหยัดยืน__อย่าล้ม
รอวันกระดูกขืน__กรูแกร่ง
ประกาศกู บ่ ก้ม__กราบใต้ตีนสู ฯ
No comments:
Post a Comment