อรรถชัย อนันตเมฆ ถึง โรส ลอนดอน: มันไม่ใช่วิจารณ์ ไม่ได้ แต่ ไม่ใช่ต้องมาพูดเวลานี้ ...

มันไม่ใช่วิจารณ์ ไม่ได้ แต่ ไม่ใช่ต้องมาพูดเวลานี้ ...

เรากำลังทำสงคราม ..กับ ศัตรูของประชาชนส่วนใหญ่..

ต้องเลือกเป้าหมาย เลือกมิตรเลือกศัตรูให้เหมาะ ไม่ใช่พูดไปโดยไมคิด เป็นรายวัน

การรบต้องมีเป้าหมายเดียว ไม่ใช่เห็นอะไรก็ท้ารบขัดขวางไปทั่ว ทุกเป้าหมาย ต้องเลือก อะไรก่อน อะไรหลัง

ราต้องการแนวร่วม ต้อง แสวงจุดร่วมสงวนจุดต่าง ในมวลมิตร สร้างกำลังไปในทิศทางเดียวกันเพื่อบรรลุเป้าหมายสูงสุด

ตำราเขาว่าไว้ " สำคัญคือต้องรบทีละสมรภูมิ " ไม่ใช่ เปิดศึกมันเสียทุกด้าน แม้แต่กองทัพที่เข้มแข็งที่สุด ยังไม่ทำ ..

โรสลองไปศึกษาประวัติศาสตร์ ที่ เหมา ทำปฏิวัติจีน แม้แต่เลือกรบร่วมกันกับเจียงไคเช็ค เพื่อต่อต้านญี่ปุ่น เค้าก็ ทำ

เป้าหมายสูงสุดของโรสคืออะไร ...?? ไปตอบตัวเองก่อน แล้วเลือกที่ละเป้าหมาย ไม่ใช่ทำไปกร้อมๆ กันโดยไม่คิ้ดจะรับผิดชอบผลของความพ่ายแพ้

เรื่องที่โรสและเพื่อนออกมาพูด คิอว่ามันเป้นเรื่องใหม่หรือ คนที่อยู่ในสมรภูมิเขาเจ็บจริงตายจริงยิ่งกว่าโรส นึกหรือว่าเขา่ไม่รู้ มัน อยู่ในใจเราทุกคน ...

แต่ทำไมเราไม่พูด ...

ไม่ใช่เราเอาใจใคร แต่เพราะ ต้องเลือกจะพูดให้เหมาะสมกับสถานะการณ์ และ เวลา พูดไปเกิดประโยชน์ อะไร ได้อะไร บวกหรือลบต้องรู้

ศัตรูตัวใหญ่อยู่ข้างหน้า สมรภูมิ นี้เลือกรบกับใคร ..

จะรบกันเองหรือศัตรู

หลายคน ออกมานำมวลชน แล้วตั้งใจหรือไม่ต้งใจ ก็แล้วแต่ ...

แต่รู้ไหมมันคือความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่แค่ พดเอามัน เรียกแฟนคลับไปวัน ๆ มันต้องคำนึงถึงแนวทาง ยึุทธสาสตร์ ยุทธวิธี มีไหม ...

หลายคน ไม่เข้าใจบริบทว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหน ทำอะไร

แม้แต่คำว่า ศัตรู หรือ มิตร ทางยุทธศาสตร์ มันหมายความว่าไงยังไม่รู้ ...???

ที่เค้าซัด คุณเป้นฝ่ายตรงกันข้ามถูกแล้ว ...แม้ไม่บอกคุณคือฝ่ายตรงกันข้ามคุณก็เป็น ตามความหมาย ทางพิชัยสงคราม

เพราะคำว่าศัตรูทางยุทธศาสตร์ นั้น มันไม่ได้หมายความถึง เพื่อน หรือคนรู้จัก ...แต่มันหมายถึงคนที่ขัดขวางแนวทางที่จะนำไปสู่ชัยชนะ ยิ่งทำประโยชน์ให้ศัตรูแล้ว เขาเรียกฝ่ายตรงกันข้ามทั้งนั้น ไม่ได้หมายถึง เพื่อน

และ ไม่มีอะไรเป้นเรื่องของอารมย์ ความเกลียดชัง

ศัตรู หรือ มิตร ยังขึ้นอยู่กับสมรภูมิ ...

เช่น ตอนจีน รบ ญี่ปุ่น เหมา กับ เจียงไคเช๊ค เป็นมิตรกันในสมรภูมิรบญี่ปุ่น แต่ ในเวลาเดียวกัน ก็ เป็นศัตรูกัน ในสมรภูมิ ปฏิวัติจีน

สองคนไมไ่ด้เกลียดกัน แต่ ทำเพื่อ เป้าหมายสูงสุด เป็นเรื่องคณิตศาสตร์ ไม่ใช่ อารมย์ ...

จะสร้างบ้านใหม่ ต้อง ร่วมใจกันรื้อบ้านเก่้าก่อน ....

เอาไว้รือ้บ้านเก่าเสร็จแล้ว ...ค่อยมาเถียงกัน ว่า จำสร้างบ้านใหม่อย่างไร ตอนนี้เราต้องการ คนช่วยรือบ้านเก่า ...

ไม่ใช่ มาชวนคุยเรื่องสร้่่างบ้านใหม่อย่างไร ...ให้เสียแรงงาน รือเสรดแล้วเวลานั้น มีเวลาคุยกันได้อีกนาน

ในเรื่องการแสดงความคิดเห็นทำได้ นะ โดยไม่ทำลายแนวทางของคนอื่น ไม่เห็นด้วย แต่ไม่มีอะไรดีกว่าที่จะนำเสนอ ก็ แค่ เลี้ยวออกไป ไม่ใช่ทำลายแนวทาง

ยกเว้นว่า ....มีแนวทางที่ดีกว่า ...

ถ้ามีอะไรดีกว่า พูดออกมาเลย ให้มวลชนเลือก ว่าจะเอาแบบไหน

ถ้าไม่มี ....จะเท่ากับชวนคนหยุดอยู่กับที่

แบบนั้นละครับที่มันแย่ ....

ยุทธศาสตร์ ยุทธวิธี มันไม่มีดีที่สุดครับ ชนะกันได้ก็ แค่ ดีกว่าเท่านั้นเอง ...

เข้าใจยัง..